Daar stond ik dan...
... in een prachtige ambiance in Zuidwolde. Het was de tweede teamdag van Ruud Meulenberg met wel 50 coaches die deze dag aanwezig waren. Om van elkaar te leren, met elkaar te verbinden, te delen en er gewoon samen een TOPDAG van te maken.
Het moment waar ik al een aantal weken tegenaan hikte. Een workshop geven, presenteren, spreken voor een groep. Doodeng! Iets wat is dus al járen uit de weg ga en nu had ik het zelf veroorzaakt. Bewust. Ik wil namelijk groeien, mijzelf blijven uitdagen en daar hoort ook bij dat ik uit mijn comfortzone ga. Practice what you preach! Mijn coachees worstelen ook met angsten en er zijn altijd keuzes die je hebt. Je kunt ze uit de weg gaan en er niets mee doen, “veilig” in je schulpje blijven. Je vertrouwde patroon aanhouden. Ik denk alleen dat daar niets veiligs aan is. Je groeit niet, je gedrag en je gewoonten veranderen niet en dus kom je dan ook niet veel verder dan waar je nu bent. Eigenlijk wordt de situatie waarin je je bevindt er niet beter op want je blijft in hetzelfde cirkeltje rondjes draaien. Daarvoor komen mijn coachees niet bij mij. Ze willen juist UIT dat cirkeltje. De meesten zijn nadat ze hun situatie geaccepteerd hebben, erg gemotiveerd om hun gedrag te veranderen. Ze weten immers dat er meer is en dat ze meer kunnen.
Angsten zijn er om te overwinnen.
Ik was bijna aan de beurt en ik voelde het aan alles!!! Hartslag hoger, ademhaling sneller, ik kreeg het warm en mijn buik voelde niet lekker aan. Dat doet ANGST! Deze angst zit zo diep geworteld. Al vanaf mijn jeugd, als ik een spreekbeurt moest geven… verschrikkelijk! Ik deed het gewoon liever niet, maar dat kon niet altijd. Eén keer per jaar was je dan toch aan beurt, maar ja met één keer oefenen per jaar kom je niet van je angst af. Ook later tijdens mijn opleidingen liep ik hier uiteraard tegenaan. Een heel lesuur iets vertellen over een land. Midden in mijn puberteit zat ik (stoer doen) en ik vond een oplossing. Jawel, ik pakte een reisgids en ging een 25 daagse rondreis voorlezen! Als ik skipte, kreeg ik een nul. Dat haalde mijn gemiddelde wel heel erg naar beneden en dat wilde ik niet. Met een beetje geluk kreeg ik een vijf en dat was het geval. Prima, ik was er weer vanaf. Wat een patroon he, van alles verzinnen om er onderuit te komen. Ik was ook overtuigd dat ik het niet kon. Nu, 25 jaar later…. Is het tijd om uit dat cirkeltje te stappen. Ik wil geen vijf en ik ben geen vijf.
Dus ik pak dat podium.
Ik vertel mijn verhaal over het belang van voeding als je stress ervaart of in een burn-out zit. Het is een onderwerp waar ik al een dikke zes jaar mee bezig ben. Dus ik weet er veel van. Ik help zoveel mensen en ik vertel vanuit mijn dagelijkse ervaringen over de connectie tussen je darmen en je brein. Je darmen zijn je tweede brein. Ik vertel over wat de juiste voedingsstoffen met je doen ten aanzien van je energie. Dat er anno 2022 amper nog vitamine C in je groenten zit ten opzichte van vijftig jaar geleden. Dat is overigens een eye-opener voor mijn collega’s. Ik krijg veel vragen en ik beantwoord ze. Cortisol en voeding, ook een item waar ik bij stil wil staan. Ik merk opeens dat mijn benen niet meer trillen en het lijkt zelfs alsof ik in een veilige zone kom. Uit mijn comfortzone, nu IN mijn comfortzone? Zou het echt? Door interactief te zijn met mijn collega's merk ik ook dat het makkelijker is. Ze mogen gaan staan en echt meedoen om te kijken hoe bewust ze zelf al zijn met betrekking tot voeding, leefstijl, beweging. Een aantal stellingen komen voorbij en al snel blijkt dat het het echte uitdaging is om het goed te doen, iedere dag.
Ontwikkeling is verslavend.
Stapjes zetten in dingen die je eng vind, is werkelijk fantastisch! Het geeft je zoveel zelfvertrouwen, je gaat zelf steeds een stapje verder. Ik gaf eerder een online training over persoonlijke ontwikkeling (ook dat vond ik doodeng namelijk), dat was ook een stapje. Toen kreeg ik mooie complimenten, van iedere deelnemer persoonlijk, dus er zal toch wel een kern van waarheid in zitten. Dit soort reacties helpt mij wel om verder te groeien en verder te gaan. Ik wil hiermee doorgaan. Het werkt zelfs verslavend. Ik heb nog veel meer ideeën. Ik wil me niet meer klein houden, ik kan meer dan ik denk.
Deze blog schrijf ik voor mijzelf en voor jou. Voor mijzelf omdat ik merk dat ik het van me af wil schrijven. De opgebouwde stress richting deze dag was heavy en heeft meer impact gemaakt dan ik voorheen dacht. Ik was naderhand echt moe. Moest er van bijkomen. Het is namelijk zo, deze dag was het niet alleen het spreken maar ook het autorijden. Nog zo’n angst. Ik maak hierin al stappen en neem de autobaan als het moet, maar het blijft een uitdaging voor me.
Al doende leert men. Ik ben trots op mijzelf!
· Ik hoop dat je jouw angst ook aan wilt kijken.
· Ik hoop dat ik je hiermee kan inspireren.
· Ik hoop dat je er net als ik klaar mee bent om je klein te houden.
· Ik hoop dat ik je ermee helpen mag als je hulp nodig hebt.
Fouten maken moet.
Mijn presentatie ging helemaal niet vlekkeloos. Het geluid deed het niet, ik kreeg een vraag waar ik ook niet precies het antwoord op wist en het filmpje wat ik had startte niet op. So be it. Fouten maken moet, anders kun je ook niet groeien. Ik focus nu dus alleen op wat positief ging. Dat ik het überhaupt heb gedaan, dat er veel vragen kwamen geeft mij een goed gevoel want de interesse is gewekt (voeding leeft!), ik heb geen black-out gekregen en ontving naderhand vele complimenten over de workshop en over de presentatie. De "foutjes" neem ik ter harte en zie ik niet als falen. Ik ben niet teleurgesteld of boos. Nee, wat betreft de verbeterpuntjes.... hierop zal ik de volgende keer voorbereid zijn. ;-)
En jij, waar worstel jij mee?
Mocht je gewoon eens willen vertellen waar jij mee worstelt, dat mag. De stap naar coaching is erg dapper. Ik weet dat mensen het dikwijls als een drempel ervaren en ik weet ook dat als je maar aan blijft modderen en het denkt zelf wel op te kunnen lossen, dat je dan vaak nog dieper zakt.
Ik ben bereikbaar via tel of mail of je vult het contactformulier in en dan neem ik met jou contact op. Super knap dat jij je eerste stap hiermee zet!!
Liefs Emmely